Mijn oma had een droom dat wij in tentjes
naast het ziekenhuis kampeerden.
Haar wereld was gekrompen tot
een ziekenhuis met uitzicht.
Ik had toen mijn gitaar eens mee
maar ondanks dat de dokter vroeg
of ik wat wilde spelen
was mijn oma veel te bang voor overlast
en dat was dat.
Als er nu een tentje op het Koningsplein zou staan
zou ik daar stilletjes gaan spelen.
Zij komt nooit meer terug muziek
maar leve wie nog even levend
in het echt of in een droom
de laatste keer het ziekenhuis uitstapt.
Laat die dan zachtjes fluisteren:
ik wil nog even luisteren
en dat is dat.
Moes Wagenaar