Donderdagavond 30 mei 2013.
Gebouw ArtEZ/AKI, Academy voor Art & Design, Hulsmaatstraat 35 te Enschede.
Zo’n 75 bezoekers zijn naar de het nieuwe gebouw van ArtEZ/AKI in Enschede gekomen om de 7e editie van het programma: Jonge Ontwerpers (presenteren zich) van het Architectuurcentrum Twente bij te wonen.
Uiteraard maken de bezoekers gebruik van de mogelijkheid om dit nieuwe onderkomen van ArtEZ/AKI in het Tetem-2 gebouw nader te bekijken.
Om 19.35 uur opent Peter van Roosmalen met een welkomstwoord de aanwezigen.
Peter staat even stil bij de aankomende programma’s van het architectuurcentrum en bij de subsidiënten en sponsoren die ook deze avond weer mogelijk maken. Peter verwijst naar de website en de social media.
Vervolgens krijgt “moderator van dienst” Dorothée Loorbach, de microfoon.
Voordat zij de Jonge Ontwerpers introduceert, geeft zij Ronald Kox, directeur van ArtEZ/AKI vestiging Enschede het woord. Ronald geeft in het kort aan hoe ArtEZ/AKI in het Tetem-2 gebouw terecht is gekomen. Hij is erg gelukkig met deze nieuwe huisvesting. De officiële opening is gepland op vrijdag 13 september as.
De Jonge Ontwerpers presenteren zich:
1. Andrike Dollen, interieur architecte incl. meubelontwerp, eigenaar van bureau ROAD (Ruimtelijk Ontwerp Andrike Dollen), waarmee Andrike nu zo’n 1 ½ jaar bezig is. Haar inspiratie is dat in- en exterieur twee kanten van dezelfde medaille zijn, die in elkaars verlengde liggen.
Haar visie (zelf spreekt ze liever van ambitie. Visie is iets dat in de loop der jaren moet groeien) is dat je moet ontwerpen van ‘binnen naar buiten”, waarbij in- exterieur elkaar versterken en in elkaar overgaan.
Andrike toont enige voorbeelden van recent werk:
-het tuinhuis in Amsterdam zit in de aanbestedingsfase,
-de woonboerderij in Wierden (haar woonplaats) is in uitvoering
-de vernieuwbouw van een woning in Wierden is in voorbereiding
Bij haar projecten probeert ze voortdurend de samenwerking met derden te zoeken, bijvoorbeeld met landschapsarchitecten, maar ook met kunstenaars of grafische vormgevers.
Ook als interieurarchitect is het van groot belang om zo vroeg mogelijk in het proces aan tafel te komen zitten.
2. Peter Hermens, landschapsarchitect. Peter is drie jaar geleden begonnen en werkt in principe “bottom-up” Hij is afgestudeerd op een project in New Orleans, waar vrijheid voor water en de groene omgeving de kaders bieden voor de aantrekkelijke wederopbouw van de na de orkaan Catherina, gehavende stad.
Vanmiddag is Park 1813 in Ommen (opdrachtgever Landschap Overijssel), een project waar Peter Hermens aan heeft meegewerkt, geopend.
Met zijn plan voor radicale herontwikkeling voor het Polaroid terrein in Enschede won Peter de Archi-Prix 2013. Deze radicale ontwikkeling is het niet geworden, de ontwikkelingen gaan nu “bottom-up”, middels de introductie van de Performance Factory. De gebouwen zijn daarbij een landschap vol mogelijkheden, het terrein is het kader.
3. Lieven Maes, conceptdesigner met een technische inslag. Lieve werkt voor het interactieve multimedia bedrijf 100% Fat. Hij is een creatieveling die (samen met anderen) voortdurend bezig met de bouw van (grote) technische installaties, die gevoed worden door de signalen vanuit alle mogelijke sensoren.
Zijn kick is de reactie van mensen op zijn werk. De ontwikkeling is van interactieve machines en mensen naar geïntegreerde concepten.
Een recent project is de “strandverrekijker”, waarbij als zichtresultaat de nieuwe (virtuele) werkelijkheid getoond wordt (virtuscope)
4. Dario Scapitta maakt sierraden middels 3-d printtechnieken. De materialen die hij gebruikt zijn nylon, zilver en goed. DSD (Dario Scapitta Design) is zijn eigen “brand”.
Dario is erg geïnteresseerd in de ontwikkeling van sierraden, samen met mode.
Zijn credo: Combineer Passion met Hard Work en “Never stop to dream..”
5. Diana Condores is Roemeense van geboorte en grafisch ontwerpster van haar vak. Zij is partner in “Higher for Hire”, het bedrijf dat zich richt op: identity & branding, en op screendesign en photography. Diana heeft gestudeerd aan een kunstacademie in Roemenië en aan de AKI te Enschede. Zij is middels een scolarship in Nederland terecht gekomen.
Infographics en Identity-ontwikkeling heeft haar bijzondere belangstelling. Websiteontwikkeling doet ze samen met Milchbar, een bedrijf dat eveneens in spinnerij Oosterveld te Enschede gevestigd is. Zweefvliegen is de grote hobby van Diana. Hoog in de lucht krijgt ze haar inspiratie.
6. Lydia van de Streek is docente vormgeving aan de Windesheim Hogeschool te Zwolle , moeder en autonoom kunstenaar, die niet onder één noemer te vangen is.
In 2006 woonde ze op een rotonde, daarna ging ze aan de slag met de Twentse zouthuisjes.
Het maken van collages is haar favoriet. Toen haar geplande huwelijk niet doorging maakte ze “anti-trouwfoto’s”
7. Tenslotte komt Edwin Dertien aan het woord. Edwin noemt zichzelf onderzoeker, docent, beeldend kunstenaar en improvisatie muzikant. Zijn basiscompetentie is dat hij heel goed kan solderen, hetgeen in zijn opleiding megatronica op de UT goed van pas kwam.
Al het werk van Edwin heeft met elektronica te maken. Tijdens zijn stage in Londen heeft hij gewerkt aan het maken van robots, zijn afstudeerproject was een robot die gasleidingen van binnenuit inspecteert. Het maken van robots, het tot leven brengen van techniek is een rode draad in het werk van Edwin. De robot en de piano vormt het bruggetje naar Edwin als muzikant.
Momenteel werkt Edwin Dertien in zijn eigen fablab aan de robot te snijden uit één vlakke A4-plaat.
Tegen 22.00 uur sluit Dorothée Loorbach het formele deel van de avond af, middels een woord van grote dank aan de Jonge Ontwerpers die zo enthousiast hun verhaal vertellen. En dat ondanks de knipperende verlichting en het brandalarm. (“nieuwigheid” zullen we maar zeggen).
Onder het genot van een glaasje praten de bezoekers nog geruime tijd na.