Omstreeks 18.30 uur arriveerden alle belangstellenden bij de expohal van Harry Menkenhorst Tuincentrum, gelegen aan de Oude Grensweg 157 te Hengelo. Om 18.50 uur wordt deze informatieavond door Peter Van Roosmalen geopend. Hij heet iedereen hartelijk welkom namens het Bestuur en de Programmacommissie. Dhr. Van Roosmalen licht het programma toe: na een korte introductie wordt het gebied per fiets verkend. Na de fietstocht zullen de inleidingen plaats vinden: aansluitend zal de heer Jeroen van Westen (beeldend kunstenaar) een presentatie geven met betrekking tot het onderwerp “Plekken en routes”. Daarna volgt er een presentatie door de heer Jan Nakken (landschaparchitect bij het Limburgse bureau Taken Landschapsplanning, tevens directeur vestiging Arnhem) met betrekking tot “Snelwegen in Nederland”. Ter afsluiting vindt er een discussie plaats.
Piet Ziel en Ingrid van Herel nemen het woord en starten met muziek. We horen: een groene specht, een spoorovergang, geruis van bomen en auto’s razend langs de snelweg. Kortom in vogelvlucht een beeld op ons netvlies. Piet Ziel geeft aan, dat we binnen een tijdsbestek van 2 uur het landschap tot op het bot gaan ontrafelen aan de hand van een werktekening.
Ingrid van Herel licht toe dat een landschap op een bepaalde manier is ingedeeld; knopen, landmarks, district, routes en randen. Dit alles gebeurt aan de hand van een mental map of wel de kaart, die een ieder denkbeeldig in zijn of haar hoofd heeft.
Met behulp van oranje verkeerspionnen en rood/wit afzetlint geven Piet Ziel en Ingrid van Herel een demonstratie, over wat men onder onderstaande termen moet verstaan.
Knopen: daar, waar alles samenkomt
Landmarks: wat je altijd ziet
Randen: waarin het ene gebied overgaat in het andere gebied
District: gebied waar alles hetzelfde is
Routes: lijn waarlangs je van alles tegenkomt, dwars door alles heen
Alle genodigden krijgen nu de opdracht om aan de hand van de werktekening tijdens de gezamenlijke fietstocht te denken aan wat men ziet en dit te vertalen in de termen knopen, landmarks, randen, district en routes.
Om 19.00 uur starten we met de fietstocht door het gebied ‘Enschede Noord’. Daarbij komen we door het Van Heek gebied, het vliegveld Twente, en achterlangs Harry Menkenhorst. Bij terugkomst (19.40 uur) wordt er eerst, onder het genot van een kopje koffie, nagepraat over de mooie fietstocht. Het programma wordt vervolgd om 20.00 uur, waarin Piet Ziel en Ingrid van Herel verder ingaan op de bevindingen van de fietstocht door de aanwezigen; kortom hoe men het ervaren heeft.
Piet Ziel neemt het woord en geeft de specifieke kenmerken met betrekking tot de werktekening van de fietstocht weer.
Knopen: De gordiaanse knop bij de A1 levert veel geluidshinder.
Landmarks: De Plechelmuskerk en de Lambertuskerk, alsmede de open plekken in het bos
Randen: Grens van het vliegveld met het bos
District: Coulissegebied, lanen met eikenwallen, boerenlandschap
Routes: Weerseloseweg geen bebouwing, bundeling van wegen geven een krachtig beeld.
Hieruit blijkt dat verschillende periodes (tijdsspanne), veiligheid en vorm een grote rol spelen.
Ingrid van Herel gaat nader in op de lagen in het landschap. Zij doet dit aan de hand van schema’s. Tijdslagen is een menging van jong en oud. Neem bijvoorbeeld de kaart van 1900 ten opzicht van een kaart van nu. Voorheen een zandpad, nu geasfalteerd. Wat vond / vind je aan de lagen in het landschap.
jaar 1850 Vrij en open - beekdalen, boerenerven
jaar 1900 Toevoegingen - heide wordt dan bebost, er ontstaat verdichting van het landschap d.m.v. ontstaan van industrie, waterwinning
jaar 1933 Tuindorpen - Deze tuindorpen ontstonden dankzij de fabrieken, uitbreiding van industrie, komst van het vliegveld (wegen worden omgeleid).
jaar 1970 Expansie van steden - Haven, Universiteit Twente komt in het landschap
Kortom een nieuwe invulling. Van open naar besloten gebieden is een voortdurende ontwikkeling.
• Oude wegen en patronen worden hergebruikt.
• Waterlandgoed; waterwinning nu ook voor recreatiedoeleinden
• Routes: knopen en verbindingen; bijvoorbeeld knooppunt Frans op den Bult
“Plekken en routes”
Jeroen van Westen geeft aan moeite gehad te hebben met deze opdracht; een verhaal over Twente. Dit is voor het eerst dat hij erover na moet denken.
Allereerst maakt hij een rondje door de zaal om te ontdekken voor welke groep mensen hij staat. Dit zijn voornamelijk burgers, één ecoloog, enkele hydrologen en enkele landschaparchitecten. Kortom een prima dwarsdoorsnede.
Criteria voor Jeroen van Westen is “Een landschap; hoe denk je erover en op welke manier kijk je ernaar?” Over perspectief en beeld, enkelvoudig verdwijnpunt en panorama. Over hoe langzame verandering is overgegaan in ontwikkeling, over hoe landschappen opgedeeld worden in gebieden, wijken en gebouwen. Zijn fascinatie is de gelaagdheid van het Nederlandse landschap; zijn benadering het landschap te zien als een kunstwerk, niet alleen als een object, maar ook als instrument.
ZIEN – HOREN – RUIKEN – VOELEN – PROEVEN – DENKEN
• Wat is het percentage van vaste bezoekers van een landschap
• Hoe vaak wisselen we van de manier van communiceren onderling in ons leven; gesprek, brief, telefoon, telex, fax, e-mail en mobiele telefoon.
• Hoeveel banen, heeft iemand in zijn/haar leven
• Hoe heeft de economische omslag het landschap beïnvloed; dorp ↔ stad, platteland ↔ industrie.
Dhr. Van Westen geeft aan dat dit alles een voedingsbodem is voor de opvatting die stelt, dat waar de mensen kort verblijven, dat dààr in het wezen van onze maatschappij / cultuur schuilt. In die opvatting is het wezen van onze cultuur de plaatsloosheid.
Onze toplocaties zijn:
• Stations, parkeerplaatsen langs de snelwegen, luchthavens, e.d.
• Op stedelijk niveau; musea, theaters, kroegen, pleinen, hangplekken
• Op reservaat niveau; bezoekerscentra, fotopunten e.d.
Kortom eye-catcher op eye-catcher. Flashy architectuur, hier en daar van buitengewone klasse.
En, ………gelukkiger? Beter? Maakt een goed landschap de mens gelukkiger?
De afgelopen jaren is het explosief toegenomen dat kunstenaars en architecten de vraag krijgen een bijdrage te willen leveren aan de identiteit van een plaats. Een mooi voorbeeld is de luchthaven van Vancouver. Je hoeft de luchthaven niet te verlaten om heel British Columbia in gecondenseerde vorm te zien. Een reactie op zoveel plaatsloosheid, al of niet voorzien van verhevigde identiteit is cocoonen: lekker thuis met gezin en vrienden, tv kijken, spelletje, praten. In deze opeenvolgende beweging van plaatsloosheid en individuele identiteit is vooral het gemeenschapsgevoel het kind van de rekening. We missen de bindende gedeelde ervaring, die een cultuur tekent. Bijvoorbeeld “De Brink” in Hengelo, dit is alleen een vorm, maar geen binding. Echter, dit kan het wel worden!
Wat moet je doen om op de mental map van de belevers te komen? En dan niet alleen voor de belevers in het landschap, maar ook voor passanten achter het glas in een HSL of in de auto. Als kunstenaar heeft de heer J. van Westen zich regelmatig laten verleiden tot het meewerken aan herijken van betekenissen van landschappen. Zijn aandachtspunten zijn:
• Hoe beleven we een landschap?
• Hoe lezen we de geschiedenis af?
• Hoe bouwen we met respect voor het verleden een verandering in?
• Welke lijnen zetten we uit; op zoek naar een leefbare toekomst?
Vaste vormen ↔ omvormen. Kiezen we voor nostalgie of toekomst.
Het meest cruciaal voor hem is de belevenis van het landschap, want beleven is betekenen.
Beleving versus betekening
Aan de hand van een kleurwaaier geeft dhr. Van Westen aan hoe wij met onze zintuigen e.e.a. waarnemen (control patches → ijken van kleuren). Wanneer we de kleuren hernoemen; bijv. de kleuren van de zee zijn in een vaste vorm zeer herkenbaar. Wanneer verandering van de vorm maar wel zelfde kleur gebruikt wordt, levert dit een compleet andere beeld. Je verandert dus de beleving.
Meerdere voorbeelden:
Landschap buiten → projecteren naar binnen.
Het landschap verbeeldt in geluiden. Geluid is voldoende om een beeld te creëren.
Voorbeeld: de trein heeft mensen ziek gemaakt. Ervaring van de snelheid ten opzichte van de aanpassing van het lichaam. Reactie is de psychische ziel wordt verstoord. Verwijzing naar de test Sint Petersburg.
In zijn kunstenaarschap bestaan wat dat betreft geen regels, alleen lenigheid van denken.
Hoe neem je waar? (schaal / maat / perspectief) Hoe visualiseer je een plat beeld? Op een andere manier naar een kaart kijken is hierbij essentieel.
Vervolgens heeft Jeroen van Westen een filmpje; we zien een koe met een camera in de wei. Intrigerende vraag: “Wat ziet de koe?” Hoe ziet de koe de wereld.
Conclusie: niet dus, want hij ruikt alleen door zijn mond.
Momenteel houdt dhr. Van Westen zich bezig met het Cardiff project (duur 5 jr.)
De aanleg van een green energy landmark op een vuilstortplaats.
Landfill-gas to Energy
• Het bouwen van een green house gas op een vuilstortplaats.
Motivatie: de berg moet blijven spreken; zien wat niet gezien kan worden.
• Op elke bron waar het gas uitkomt, wordt een lichtje geplaatst. (endtropisch proces)
• Routes; wandeling omtrent de vuilstort, bezoekerscentrum, de brug naar onze “verantwoordelijkheid”
Kortom, bewustwording van hoe een landschap in elkaar steekt en wat er in gebeurt. Tevens is dit landschap een bron van herinnering, en herinnering kan meer zijn dan nostalgie. Het kan helpen een ontwikkeling in gang te zetten.
Daarnaast is Jeroen van Westen bezig voor de DLG aan een project dat heet de “Verbeelding van de Elsenerbeek”. In het kader van een ruilverkaveling wordt een deel van de Reggevisie gerealiseerd, een streven naar een natuurlijker watersysteem in Twente. Er worden landbouwgronden uit productie genomen om te worden omgevormd in natuur. Dit zijn kwetsbare projecten. Welhaast religieuze natuurliefhebbers kunnen dan, zomaar ineens lijnrecht tegenover de huidige bewoners staan, die houden van hun landschap. Als kunstenaar probeert dhr. Van Westen dan, met behoud van de culturele historie de huidige cultuur, een uitnodiging aan de natuur te laten formuleren. Krachten in een gebied zijn essentieel voor de start van een opdracht.
Verborgen rijkdom - het landschap een compositie – DE RUNDE een blauwe draad
Dit was een beek (analyse van een gebied)
• trage lijn van beleving
• betekenissen oproepen
• verbindingen maken
• voorwaarden scheppen
• natuur
• cultuur
• lezen
• vertellen
Plus – Min kaart Rundedal – Volgorde voor een ‘Culturele bedding’ zijn:
• Lezen
• Luisteren
• Waarderen
• Verwachten
• Componeren.
Verdwalen in Twente
Jeroen van Westen merkt op “Een landschapsarchitect / stedenbouwkundige vroeg zich af waarom ze steeds de weg niet kan vinden in Twente.” Op deze vraag tracht de heer Van Westen een verklaring te geven.
Twente was dun bevolkt geraakt in de Middeleeuwen en Salland misschien wel iets dichter bevolkt. In de moerassige omgeving werd er gemiddeld gewoond en op de hogere punten, terwijl ook de laagste punten waar bevaarbaar water samen kwamen belangrijk waren. Daartussen vele kleine nederzettingen. Vaak niet meer dan één of enkele boerderijen, niet sterk genoeg aanwezig om de ruimtelijke ontwikkeling aan te sturen. Bij het groeien van de bevolking is de bebouwing en wegennet uitgebreid, vanuit vele kleine punten, en daardoor ‘chaotisch’ en structuurloos. Ten tijde van de industriële revolutie is daar een bijzonder willekeurige ruimtelijke ontwikkeling overheen gegaan. Almelo en Oldenzaal ontwikkelden wel, maar tot dan onbetekenende kernen als Hengelo en Enschede groeiden explosief. Nijverdal ontstond uit het niets. Bijbehorende grootschalige infrastructuur doorsneed het chaotische kleinschalige landschap op een welhaast gewelddadige manier. Hele stroomgebieden werden heringedeeld. Kortom, het gebrek aan richting en structuur is wezenlijk voor Twente, met op kleiner schaalniveau een zeer gelijktijdige, gelijkvormige inrichting van het landschap. We klampen ons dan ook vast aan de historie van Ootmarsum, kloppen deze zelfs op, houden de Twentse landdagen in Enschede. Maar de motor van Twente (weliswaar stokkende) is de informatietechnologie, de kenniseconomie. De echte verandering is de snelle toename van de bevolking, afkomstig uit heel Nederland. Twente is gefragmenteerd, en met een hoge dynamiek, op zoek naar eigen identiteit, herkenbaarheid en betekenis. Twente laat zich niet besturen als geheel, de grotere plaatsen strijden om de macht! Twente is plaatsloos! Twente is de Postmoderne regio van Nederland.
TWENTE is ‘THE PLACE’ to BE! Laten we er wat ‘moois’ van maken.
Hiermee sluit de heer Jeroen van Westen zijn presentatie af.
Discussieleider Piet Ziel merkt op of mensen hier aanwezig nog directe vragen hebben naar aanleiding van de presentatie. Hierop vraagt dhr. Van Zalk: “De laatste opmerking door dhr. Van Westen ‘Twente is plaatsloos’; hoe is dit bedoeld?”
Antwoordt Jeroen van Westen: “De historie is kleinschalig, grote doorbrekende infrastructuur. Dit geheel laat zich slecht besturen. Dus Twente bestaat uit los zand. Het is een Postmodern gebied.
Conclusie: Twente moet naar zichzelf kijken en hier lering uit nemen. Want daar gebeurt het.”
Piet Ziel dankt Jeroen Westen voor zijn presentatie en uitleg. Als conclusie kunnen we zeggen dat betekenis en vorm bepalend zijn voor een landschap.
Piet Ziel nodigt de heer Jan Nakken uit voor zijn presentatie.
Vormgeving van Infrastruktuur
Inpassing van grootschalige infrastruktuur is hetgeen waar dhr. Jan Nakken zich mee bezig houdt. Per jaar houdt hij zich zeker 2 keer bezig met grote projecten inzake aanleg van autosnelwegen. Momenteel is volop in de belangstelling “De tunnel bij de HSL”, “De mobiliteit” en het “Atelier van de bouwmeester van de A12“. Hij krijgt te maken met grote tegenstellingen. Zijn fascinatie is de snelheid in het landschap, de infrastructuur en inpassing.
Allereerst start hij met een tweetal citaten:
• “Laten wij er toch voor waken dat de gave cultuur van ons Nederlandse landschap, dat door alle jaargetijden heen oneindig veel afwisseling biedt, niet verloren gaat”
(Bron: Langs onze Wegen, ir. G.A. Overdijkink 1941)
• “Ontwerpen aan Nederland beoogt de verrommeling van het dichtslibben van open ruimten tegen te gaan door het karakter van het landschap te versterken”. (Architectuurnota 2000)
De heer Jan Nakken laat aan de hand van een overzicht zien, de geschiedenis van de wegen over een tijdsspanne van 100 jaar en de daarvoor geldende aandachtspunten:
1. weg in het landschap 1900 – 1950
2. weg als verkeersobject 1950 – 1980
3. weg als landschap 1980 tot heden
1. Weg in het landschap
De aanleg van een weg werd gezien als inbreuk op het landschap en dit werd gecompenseerd met beplanting. De aantasting te niet gedaan door de bomen werden vervolgens compenseert door het gebruik van struiken.
2. Verkeersveiligheid staat centraal
De wegen nemen toe; belijning als informatie voor de automobilist
Creëren van standaardisatie:
- Op de eerste 10 meter geen elementen plaatsen (verstorende factor)
- Lijnen op het wegdek, functionele ontwerpen
Dit bevordert het karakter van de snelweg.
3. Weg als autonoom element – ruimtelijke opgave
Door middel van geluidsschermen. Grote voorzieningen gekoppeld aan het wegennet;
Industrie, MacDonalds (expansie)
Kortom, Snelweglandschap – generator van economisch verkeer, bedrijventerrein
De integrale opgave is om verschillende aspecten en schaalniveaus samen te brengen. (emancipatie bij ruimtelijke planning)
Vanaf de start van een project zijn alle architecten betrokken met de opdracht. Alle aspecten van belang worden hierin meegenomen. Bijvoorbeeld de opdracht de “RUIT van Rotterdam”
DE VISIE: het motto “eenheid en verscheidenheid”
De EENHEID is dat de Ring Rotterdam gekenmerkt wordt door herkenbaarheid.
De VERSCHEIDENHEID wordt duidelijk door de wegen door de ruit (vier punten voor de “stad-entree”)
Tevens geeft dhr. Nakken als voorbeeld het Knooppunt Ridderkerk. Het moest uiteindelijk een feestelijke entree worden; het samenspel van het water en maaivelden. Als opmerking plaats de heer J. Nakken dat hij na het ontwerp bij de uitvoering niet meer betrokken is geweest. Merkteken een lichtblauwe ring in de vangrail als herkenbaarheid; opmerkzaamheid voor de geplaatste bocht. De infrastructuur heeft veel betekenis voor de stad. (Eventueel zoeken naar technische oplossingen)
Wat is inpassing? Inpassing is wat de geschiedenis ons leert.
Aandachtspunten bij inpassing:
• Afstemming van de weg ten opzichte van de omgeving
• Ten opzichte van de omgeving rekening houden met de hoogte van de weg / beplanting van het landschap
• Kijken naar de diverse aspecten
Principes en afstemming (criteria)
• Bestaande situatie
• Confrontatie
• Verwerving
• Afstemming
• Wegstoppen
- Principe wegstoppen van een snelweg door middel van tunnels / wallen kunnen gevaarlijke situatie opleveren. (bijv. bij een explosie bij Pernis)
- Principe Confrontatie --> contrasten (het bevorderen / versterken van de schoonheid van het landschap) Hierbij is voorzichtigheid geboden. (bijvoorbeeld een tunnel onder Maastricht door – onderkenning, onderstrepen van de Historie)
- Principe confrontatie / afstemming
Krachtelementen in het landschap creëren.
- Principe afstemming (voorbeeld A58 – Etten Leur)
De groene parkachtige zone, dit wordt tenietgedaan door de geluidswerende wallen.
Oplossing bracht: lager leggen + wal van 4 meter hoog
· |
Voor een verantwoorde inpassing is als eerste stap een keuze nodig, waar wel en waar niet in Twente de “Zuigkracht” van de snelweg wordt geaccepteerd. |
· |
Het “Twentse” landschap is te mooi om het aan de automobilist te onthouden, maar op veel plaatsen ook te kleinschalig. |
· |
De inpassing van de weg maakt het landschap. |
Piet Ziel dankt Jan Nakken voor zijn presentatie en uitleg omtrent de snelheid in het landschap.
Hij last een korte pauze in om de aanwezigen denktijd te geven om hun vragen te kunnen filteren voor de op hand zijnde discussie.
Opmerkingen van de heer Smidt, Oldenzaal: (tijdens de pauze)
• Dhr. Smidt vindt de aanplanting langs de weg te strak, waarom geen aanplanting “uit God’s hand”, dit geeft een rustiger beeld.
• Is voor onthuizen van het buitengebied. Indien dochter of zoon het niet wenst te kopen van de vader, waarom niet terug verkopen aan de gemeente om zo de aaneengesloten opengebieden te bevorderen.
• Bevorderen van boerenerven
• Producten hier maken en laten (geen export)
Piet Ziel opent de discussie en merkt op zeer nieuwsgierig te zijn naar de opmerkingen van de aanwezigen, vooral met betrekking tot misschien een nieuwe kijk op, nieuw perspectief!
Dhr. Van Zalk:
Nieuw voor mij is, dat wegen een nieuw eigen landschap geven. Waarom zetten we de wegen niet op palen, dan kunnen we naar het landschap kijken en ecologische functies blijven gehandhaafd.
Dhr. Jos Gevers:
Dhr. Gevers maakt zich zorgen over het milieu. Waarom niet 50% van de snelwegen reduceren. Oppassen, spaarzaam met de ruimte omgaan. Voldoende mobiliteit door middel van het gebruik van de trein, bus en fiets. Bevordering van betere bedekking van het netwerk en verbindingen. Goed alternatief voor de rondwegen.
Mw. De Groot, Vriezeveen:
Mw. De Groot merkt op zich erg te storen aan geluidshinder. (Bijvoorbeeld tijdens de fietstocht in de omgeving van Deurningen) Oplossing voor het hinderlijke geluid is volgens haar, meer gebruik maken van de fietsen en het openbaar vervoer.
Dhr. Andre Bijkerk:
Dhr. Bijkerk stelt “Nederland gaat ten onder aan de verkeersaders!” Compromis ten aanzien van de mobiliteit is gewenst.
Antwoord dhr. Jeroen v. Westen:
Dhr. Van Westen oppert de leus “Lof der traagheid; dit zou een goede keuze zijn”.
Waarom geen vervoer over het water? Onze kenniseconomie omzetten naar het devies “Stollen en Stilstaan”. Nederland is rivierdelta, laten we ons vertragen en de vruchtbaarheid tot ontplooiing laten komen.
Hierop concludeert de heer Piet Ziel: “Laten we Twente trager maken!”
Dhr. Karel de Jonge:
De heer De Jonge merkt op “In Twente krijgen we óók wel te maken met files!” Dit is óók een mogelijkheid om van het landschap te genieten. Dhr. De Jonge maakt zich zorgen over de zuigkracht van de snelweg. Industrie langs de snelweg is voor hem de rimboe.
Dhr. Harry Abels:
Een goede fik langs de snelweg is een mogelijke oplossing!
Antwoord dhr. Jan Nakken
Dhr. Nakken geeft aan, dat een cosmetische chirurg géén oplossing biedt. Je moet structureel er goed over nadenken en dit gaat veel verder dan zo maar enkele oplossingen. De vormgeverskant is zeer beperkt in deze. Alleen het planologisch kader, zijn al 2 werelden op zich. Hier moeten we vanaf, vindt de heer Jan Nakken.
Dhr. Harry Abels:
Dhr. Abels merkt op dat veel wegen over elkaar liggen en qua zicht op elkaar lijken.
Antwoord dhr. Jan Nakken:
Dat alles gelijk zou zijn, dit is niet waar. Misschien wel vanuit de lucht dat dit zo lijkt. (incest)
Jan Nakken onderstreept de fantastische rijkdom door snelheid. Het bewegen in het landschap, geeft een totaal ander beeld en dat ervaart hij als; geweldig.
Dhr. P. Timmerman vraagt aan Jeroen van Westen en Jan Nakken:
Hoe denkt Jeroen van Westen over het verhaal van J. Nakken en omgekeerd?
Antwoord dhr. Jeroen van Westen:
Neem het voorbeeld van de Ruit van Rotterdam. Ik heb een probleem met de stelling; veranderingen die noodzakelijk zijn, en het werken met alle gemeentes daaraan verbonden. Waarom niet anders kijken naar en door ontwerpers?
Dhr. Peter Ziel vraagt J. Nakken of dit het proces kan zijn om echt goede ontwerpen te maken.
Antwoord Jan Nakken
Voor het bestuurproces, daar hebben we nog geen wettelijke instrumentarium voor, alsmede overlegstructuren. Dit is van belang in de benadering van het proces van beneden naar boven.
Dhr. Peter Ziel concludeert: “Dus de basis erbij betrekken en dit goed managen?”
Mw. De Groot, Vriezeveen:
Mw. De Groot geeft als voorbeeld, de nieuwe weg bij haar woning in Vriezeveen. Op een mooie zomerdag had zij de intentie lekker buiten te gaan lezen. Dit was niet mogelijk, want het leek wel een TT baan, motoren scheurend door de straat. Kortom vreselijke geluidshinder. Inmiddels is dit probleem opgelost met behulp van dwarsribbels op het wegdek.
Dhr. P. Timmerman:
De heer Timmerman is benieuwd wat de sprekers vonden van de fietsroute?
De heer Jan Nakken heeft hieraan niet deelgenomen, derhalve geen mening
De heer Jeroen. Van Westen merkt op “Jullie hebben het Hartjesbos vergeten!”
Dhr. Peter Ziel sluit de discussieavond om 10.10 uur af en dankt een ieder voor zijn / haar deelname.
Tenslotte dankt Peter van Roosmalen iedereen voor de aanwezigheid en deelname aan deze informatieavond.